Yersiz yurtsuz bir karıncadan aldım
Sevginin özünü.
Kırık vazolarla ağlaştık sebepsiz sebepsiz.
Sen sevme sanatından haberdar,
Ben yok olmaya yüz tutmuş antika bir şarap.
En güzel yollarda yürümeni dilerken
Sessiz şarkılar fısıldayacağım sana.
Söyleyeni belirsiz bir anı köşesinde
Saklanacaksın
Kim olduğumuzu öğrenemeyeceğiz hiç
Ya da belki sadece ben bilemeyeceğim.
O vakit güzel çiçeklerden taçlar yapamayacağım,
Karlar altından çıkmayacak kardelenler.
