Kaç mevsim geçti bilmiyorum. Kaç sabaha sensiz uyandım bilmiyorum sevgili. Beni terk edeli kaç çiçek açtı, kaç yaprak döküldü bilmiyorum. Kış geldi hakikati anlayan kalbime. Umudun kışı mı olur dediler. Umudun bittiği yerde, umudun vedası kışı yaşatır bu aciz insanlara. Hicran ne zaman biter o zaman yaz gelir gönlüme.
Seni bekliyorum sevgili söz verdiğim gibi. Beklediğim yer senden bir hayli uzakta biliyorsun ama hayalin bana yıldızlardan daha yakın. Yıldızlar yol göstermez mi insana, umut olmaz mı? İşte senin geleceğinin hayali de ışık, umut karanlık yolumda.
Sen yokken yeni kelimeler katıyorum lugatıma, seni yeniden gördüğümde kelimelerimin ne denli kifayetsiz ne denli zor seçilmiş olduğunu anlama diye. Ve yeni kelimeler katıyorum lugatıma, benimle yeniden tanıştığın gün bu aciz bedenimi yetersiz, zayıf, güçsüz görme diye.
