Bir kadın demiştin, "bir kadın isterse alır."

Öyle işte, istemeyişlerine yoruyorum yüzümü okşamayan kirpikleri.

Sen ki aceleci devrimlerden geçmiş, yorgun bir halkın önderine sunulan meraklı bakışlarıyla tüketmiyorsun kendini aynalarda.

Aynaların, hayranlığına olan alışkanlıkları o vakit yitiriyor tüm kederlerini.

Bundandır lütfedip de gülmeyişlerin fotoğraflarda.

Azı dinle özü gör, kafi. İstemez zatıaliniz ardını.

Peki ya bundan mıydı tufanlara göğüs germiş büyük denizlerimden esirgemen sahillerini.

Bilmeyişleri buruk bırakmakta yoktur üstüne.

Yalnız geceyi ört üstüne.

Böylece görünüp de korkutmaz sayen ilkel kavimleri.

Çünkü yıldızlar dahi sakınıyor artık mahcup dileklerini insanlardan.

Bak bir insan daha kaydı.

Bak, bir insan daha.

Saçılmayacak ışıltıları tekrar.

Kim parlaktı ki diğerini aydınlatacak kadar.

Fakat unutma yenilmedi aydınlık.

Çünkü deneyen yenilmez, elbet darılır.

En başında yalnızdı karanlık, olsa olsa pat sayılır.