Kurtardı herkes hayatını

benim etim kemiğimden yolundu

Oturdum düşünüyorum

düşünmek beni sevmez,

illettir tenimde

kahırdır.

Yaşanmış ve yaşlanmış

geçmişe dönük pencere

ve anılar artakalan.

Kimse hiçbir şeyin farkında değil

birileri yaşıyor yaşanılanı

birileri bir yerlerde ölmekte.

-küsüm küsüm küsüm-

iki gram yaşamına

ayağından kayan dünyaya

ölüme

öldürene

sessiz nefesini

duymayanına.

Kendime.

Yol uzunluğu kadardı ömrün

evinden bahçeye bir yol,

yoktu sonrası.

Dört ayak bastın dünyaya,

bir vücut ayrıldın

ölmek için geç mi

genç mi

bilmiyorum

*ihtiyar ihtiyar*

Korkuydu küçük bedenini

bir saksı altına saklayan

Yok mu köşebaşında uğrak bir dükkanım,

yok mu canımı alsa da vermeselerim?

Hatıranı topluyorum koltuktan.

Bir ceset ağırlığı

üstüme düşen.

Sizin tanrınız onu benden alan.

Benim tanrım yok.