Bir kapının kulpunda buluyorum seni
Çözülmüş bir ayakkabı bağcığında
Kaldırımlar diyorum kaldırımlar
Titrek bir sokak lambasında
Yaman bir acıyla karşılıyorum
Gönlümü yeniden sana açıyorum
Kapalı ruh hallerim seni arıyor
Sense kendini bulamıyorsun
Sessiz haykırışlarda buluyorum seni
Yavan bir ekmek kırıntısında
Kaldırımlar eski yozlaşmış
Soluk eski bir pencerede
Nefes almakta zorlanıyorum
Artık eskisi gibi sağlam değilim
vazgeçmek istiyorum artık
Seni bütün benliğimden ayrı
Sevmek istiyorum yeni baştan, mani olma bana
Yaşayan bir adamım desem yalan söylemiş olurum
Kırık bir kalbim artık, kırık ayrılmış ortadan ikiye
Ölmüşüm desem yalan söylemiş olurum
Artık saçlarım ne eskisi kadar canlı
Gözlerimde bir fer yok artık!
Farkına varmadan ölmüşüm yaşarken
Ölüler iyi bilir desem yok artık!
