İçimde bir şiir var, susamıyorum onu
Kanımda zehir var, kusamıyorum onu
Sessizliğinde kulaklarım kanarken,
Zil sesin olan işitsel halüsinasyonlarım..
Saklayacak yaram yok,
kesilmiş bileklerimden başka..
Sözlerim tükenmiş olabilir mi,
bir şairken ben burada?
Aldığın soluklar çığlık,
sanki kulaklarım sağır,
daha ne kadar işleyebilir biri kalbine?
duymuyor,
ama soluyorken çığlığını..
Kırık evdeki keşle sohbet etme isteğim,
ve dizlerimden gitmeyen yoksunluk ağrılarım ..
Çok uzağım bulutların üstüne çıkmaya,
bıraktığın seçenek kalmıyor ama bana..
İzlerim bedenine geçti mi,
sahip olurken bana?
Tamer haklıydı; o da biliyordu,
Hiç kimse uzaklaşmadı.
ama gözlerime değil, göğsüme saplandı..
Senin "yok" dediğin "çok"lar.
Çok, çok fazla.
Hapishane kapılarında karşılaştığım gardiyanlar,
sigara içilmez denilen Silivri'de içtiğim sigaralar..
Bir memur dedi:
"Olabilirdin burada"
Dertleşemedim o keşle,
bulaşmasın diye bana.
Damarlarımda dolaşan cam kırıklarım..
Kollarım yetişemediği için,
pansuman yapamadığım bıçak yaralarım..
Amy'nin öldüğü yaştayım.
Büyük adımdı bunlar,
boyumdan aşamadığım.
Tanrım,
bir kez sarılsan bana?
Söyleyecek sözüm kalmadı,
ve ben bir şairdim,
bunu unutma.
(21 Eylül 2023, 20.00)
