Öyle bakarsın boşluğa an geçer,
Aklından bir anılık zaman geçer,
Üstünden zaman geçer,
Düşünürsün, zihninden hâyâl geçer.
Bir yalana inanmak geçer içinden,
İnanamazsın. İçin viran olur göçer.
Daha dünyanın kaç bucak olduğunu görmeden, dünyanın tüm hesabı içinden geçer.
Soramazsın kimseden hesabını. Aklından bir tek intikam geçer.
Dünyayı sevmezsin ama aklından, aklından çıkmayan yaşam geçer.
Aksi taktirde dünyayı sevmene sebep olan bir sevda geçer.
Bir kere olsun dünyadan uzak kalmak geçer.
Şimdi öyle uzak da değiliz bu hissettiklerine, bakarsın düzyazından anlamsız bir şiir geçer.
Bu kadar mı uzak kaldık kendimizden derken, bakmışsın ömür geçer.
Ne olur artık tutunma bana.
Aklım aklının ucundan elbet sıyırır geçer.
Yok olmanın huzuru seni de, elbet bir gün beni de seçer.
