kaç, git!

bende bulunmuyor aradığın her neyse.

ben yalın ayak geziyorum sokaklarda,

bazen de çırılçıplak sözcüklerim.

peşimde bir düşmanım var,

ondan kaçıyorum.

aynada yakaladığında beni,

selamı okuyorum.

kaç yumruk iniyor saniyede kaburgama,

sayamıyorum.

kaç, git!

ben gitmekten anlamıyorum.

esir düşüyorum okursam Nazım’ı,

dilimde görünmez bir kelepçeyle,

ben özgürlükten de anlamıyorum.

insanlar trenlere biniyor,

trenler güzel ülkelere gidiyor.

benim adımlarım ancak,

sana gelmeye yetiyor.

çiçekler açıyor,

halk ulu orta kahkaha atıyor.

benim dudaklarım ancak,

seni söylemeye yetiyor.

kaç, git!

faydalı değil tüm bu olan biten.

kendinde bulacaksın her şeyin en olurunu.

bende olmazlardan yollar var hep.

bende kırık bir kalbin hayaleti.

sahi,

bu kadar kahkahayı kim atıyor gece vakti?

ben sağır olmak istiyorum,

bir yok olmuşun son isteği.