sevgim, paramparça ve kirlenmiş.

ne bir gövde var soluklanabileceğim 

ne de aşkımı yetiştirebileceğim güzel bir kalbim. 

gölgeler bulaştırıyorum ve yakışmıyorum güzelliğine. 

avuç içlerinden öpüyorum, çığlıklar dolanıyor ensesinden dudaklarıma. yakıyor, batıyor, kovuluyorum. 

benim sevgim onun güzelliğine yetmiyor. 

karşısında durabilecek kadar güçlü bile değilim.

gözlerine bakıp onu sevdiğimi söyleyemem. 

karşımda durur, susarız birlikte.

bambaşka aşklarda harcadığı gözyaşlarını ellerimde tutarım.

kaburgalarının arasından sızıp ulaşır bana kaç hicran vaktinde kanayan kalbinden damlalar.

katre katre.

bir defa daha

kendi isteğimle kırmızıya bulanırım, yabancı bir kızıllık alıp götürür beni.

sürüklenirim sevgimin ardından.

hiçbir yeri kendime yurt edinemeyişimden

benim bu aitsizliğimden

sürüklenirim, gücüm yoktur.

annemin kollarından çalıntı bir sıcaklık okşamaya başlar kanlar içindeki bedenimi.

sayamadığım hıçkırıklarım okşar,

hiç benim olmayan

hiçbir zaman olmayan iyi geceler öpücükleri

sevgi dolu vedalar

okşar.

savrulurum.

tek bir yardım edenim olmaz.

kırılan kemiklerini göğsümde saklarım.

kimse ağrılar içerisindeki kalbimin farkına varmaz.

kanıyorum.

içime.

kanıyorum.

kimsesizliğime.

bende geriye kalan ne varsa söküp almak isteyen bir kızıllık.

kanıyorum.