Sana anlatmak istediğim çok şey biriktirdim,

Hepsi gözyaşlarımın arasında gizlenmiş,

Haykırıyor.

Sen duymuyorsun.

Sen görmüyorsun bu defa beni,

Hissedemiyorsun sensiz ne halde olduğumu.

Ve en çok da bu canımı yakıyor.

Oysa sen sessizliklerimi bile duyandın.

Oysa sen karanlıklarda bile görürdün beni.

Ve sen kalpsiz bu dünyada bana sevgiyi öğretendin.

Şimdi sadece yokluğun yanımda,

Olsun.

Ben yokluğuna anlatıyorum,

Yokluğunla avunuyorum.

Hatta bilir misin, ben bütün gözyaşlarımı yokluğunla paylaşıyorum.

Bir sigara dumanı bazen, o kokusuna katlanamadığın,

Bazen en sevdiğin o çirkin şarkı,

Bazen en çok güldüğün o filmin sahnesi,

Gözyaşların bazen, hayatın tatlı kederi uğruna.

Hepsi var, hepsi yanıbaşımda. Yokluğunla birlikte seni bekliyoruz.

Geleceğin yok, bilmez miyim.

Oysa beklemek bile güzel seni.

Dün gece yokluğun da terk etti beni.

Hiç tanımadığım, çırılçıplak bir vücuda anlattım seni.

Yokluğun çekti gitti.

Rengi solmuş bir fotoğrafın kaldı.

Ve şimdi sevgili,

Tam da şimdi.

Beklemek bile güzel seni.