Gözyaşlarım neme vurgun, kalbimde bir yara.

Gelmesine geldik de yaşayamıyoruz hayatta.

Yoluna koydum derken yoldan çıkanlara köprü mazim.

Merak ediyorum, şu yer edinemediğim dünyada nedir temsilim?

Adım boşluk.

Ben umutsuzluk.

Varım ama çoğum yokluk...