Şu denklik gelsin ellerine ve üşümesin ellerim
Yüreğinin ısınması için ne diyeyim
Sözler ki bir parça kağıda sarılmış birkaç tecrübe
İçme, yaşa ve dinle
Dinle ve sus, sustukça duy
Duy ve anlatma, herkes duymasın
Yalnız kendine dök içini
ki
sağırlaşmayasın.
Ay ve gün gibi bir bak yerlere
çiçekler açtır taş duvar deme
bak bir nefes uzak, bak ellerin göğe
sorma, anlat duymasam bile
niye ve nerede, şimdi köhne
Şimdi vicdan
Bu zamanlar
Eski akıllar
Şimdi sokaklar yokuş
Gözlerimiz dalmış
Bir bataklıkmış
Şimdi hiç kimsede kendinden kalmamış.
