Gidiyorum ama nereye? Bilmiyorum ki... Ayaklarım götürüyor beni kaderimin çizgi yolda. Bende hiç düşünmeden takip ediyorum onları. Nereye götürüyorlar ki beni, ruhumu, aklımı?

Beynimin karanlık koridorlarında yol alırkan bakıyorum etrafa ışık bulma umuduyla. Tam buldum diyorum. Hmen doğru mu, hedefe ulaştıracak mi bu yol beni? düşüncesi geliyor aklıma.

AYDINLIK ARIYOR KARANLIKLAR...

Yenilmemem gerekiyor karanlığa biliyorum. Kaybettiğim anda ona karşı, karanlığa karsi gece gibi üstümü örtmeye hazır. Biliyorum. Bu yüzden ayrıntılarda aydınlık arıyorum. Bana ışık olanların atak izlerini kazımak istiyorum yoluma. Her zaman aklımda kalması gereken cümle :

HAYALLERI ÖLDÜREN ÜMİTSİZLIK DEĞIL MIDİR?