Kuru çınar yaprakları kaplamış yolları
Çatırdıyor bastıkça göğsüne ömrün,
İpince çizgilerle örülmüş yolumuz
Her basamağında yorgun çınar yaprakları...
Kum tepelerinde yankılanır sessizlik
Yolcu, yolun ağırlığını yüklenir...
Kûfiyesinde taşır bir bedevi,
Yolun bittiği yerde serilir çölün ganimetleri...
Her yolcunun yanına rehber gerek,
Başı dönen adama yön sorulmaz.
Yörüngemiz tayinli değil ama
Kendi etrafımızı turluyoruz huzursuzca.
