Bir duman tütüyor sonbahar akşamında penceremde
Yeşile uzanan bir çift göz seyrediyor semayı
Parelenmiş ruhum eşlik ediyor mısralarıma
Yağmur vuruyor pencereme alıp götürüyor seni
Yansıman sarıyor çehremi dalıp gidiyorum uzaklara
Kavuşmuştuk oysa ki düşümde bir şubat akşamı
Gülümsüyordun uzaktan ellerini uzatmış
Sözlerin vuruyor düşüme alıp götürüyor seni
Kayıp gidiyorsun bir çocuk parkında ellerimden
Ayrılık gösteriyor akrep ile yelkovan
Sahilinden kalbime bir rüzgar çarpıyor
Gözlerimden alıp götürüyor seni
Kayıp gidiyorsun sessizce
Ruhum sakinliğini bozmuş
Haykırışlarla boğuluyorum
Bir tutam nefesin
Bir tutam gülüşün
Bir tutam dokunuşun
Bir tutam kokun
Bir tutam sen arıyor ruhum
Alıp götürüyorsun seni benden
