Hayat bir yol gibidir aslında. Yola ilk başladığımızda her şeyi yeni tanırız. Çoğu şeyi farkında olmadan duyarız ve görürüz. Bunların önemi yok gibidir fakat bir gün yolda karşılaştığımız olayda veyahut birinde anımsarız bu yaşantılarımızı. Ve yine farkında olmadan önceki yaşantılarımızdan esinleniriz davranışlarımızı. Geçmiş peşimizi bırakmaz fakat biz de geleceğin peşini bırakmayız. Bu yolun sonunu düşünmekten yolun kenarındaki güzellikleri kaçırır dururuz. Bazı anlar güzelleştiren bazı anlar güzellikleri silikleştiren fazla beklentilerin karmasında yürürüz bu yolda. İnsan ne zaman fark edecektir anın gerçekliğini? Nedir bu gerçeklik? Nerededir? Soruların cevapları yol kenarlarındadır belki de. Her şey varmak değildir. Yolun güzelliğindedir yaşam. Kendimize kimi zaman ağırlık yaptığımız kimi zaman yarınları iyi yapmak için taşıdığımız birikintilerimizi yolda bırakmak gerekir bazen. Bıraktıklarımızın yolumuzdaki bir çukuru dolduracak olmasıdır belki de asıl yaşam.
