Yolculuk

Uzun yolculuklar yapmayı hep sevmişimdir. Bana hayatın gerçeğini anlatan bir serüvendir yolculuk yapmak. Hatta hayatın ta kendisidir yolculuk yapmak.

Sıfırdan başlarsın, hazırlık yaparsın, emek verirsin ve bir menzilin vardır, ona varırsın.

Yol arkadaşı şart, tek başına çetindir yola gitmek. Sana yârenlik edecek, sohbet edecek, uykunun gelmesini önleyecek birsi lazım. Yol bu, ne olacağı belli olmaz hayat gibi. Tam gaz giderken bir bakmışsın lastiğin patlamış, biri lazım. Evet, biri o lastiği değiştirecek. Sana yardım edecek biri yoksa yapamazsın tek. Hiç tanımadığın birinin yalancı dostluğu ile çıkarcı bir şekilde değiştir lastiğini.

Hayat bu yol gibi umut ister, ışık ister. Gece yollarda olursan anlarsın beni. Karşıdan gelen araçların gözüne vuran ışık hüzmesi ne kadar güzeldir, anlarsın. Yol kenarı tabelaları ise bir din gibi yol göstericisidir. Evet, evet yolculuklar hayatın ta kendisidir. Başlarsın, gidersin. Bazen yorulursun, mola verirsin; bazen bir hata vardır ama mutlaka devam edersin ve menziline ulaşırsın.