Yürürsen yakındır, bakarsan uzak. İnsan yapacağı bir işe başlamadan önce çok fazla düşünüyor ve aslında kendine kuruntular üretiyor. O şeye başlamak konusunda onu olumsuz yöne sevk edense, o şeyle ilgili olabilecek olumsuz şeyleri düşünüyor olması. Halbuki o şeye başlamak veya devam ettirmek konusundaki düşüncesi yalnızca bir kuruntudan, şartlanmışlıktan, bir hipnozdan ibaret. İnsan yalnızca potansiyelinin farkında olmadan kendi varlığına ihanet eden bir varlık.

Bir şeye başlıyor veya onda sabit kalıyor olabilmekteki istikrar ve de samimiyet ise ona başlıyor olabilmekteki motivasyondan açığa çıkan davranışlar. Bu motivasyonu sağlamak ise bütün bu kuruntulardan, olumsuzluklardan kendini soyutlamaktan geçen bir süreç. Bu ciddi anlamda kolay olan bir şey değil. Ve bu bilinçte olmak ve o bilinçte kalabilmek uğraş isteyen bir durum. Bu sebeple bazı konularda bizlere iyi geleceğini, devam ederse iyi geleceğini, sabit kalınması gerektiğini düşündüğümüz ve de yürekten hissettiğimiz şeylere daha dikkat etmeli, farkında olmalıyız. Böylece yeni diyarlara yelken açabilir, açılan yelkenlerde rüzgarın dinmediği yolculuklara çıkabiliriz...