Bizim de vardı zamanımız
Hüzünlü de değildi öyle
İhanet de etmezdi bizlere
Şen şakrak geçirirdik vakitleri
Ve bitmek bilmezdi
Bizim de vardı zamanımız
Öyle ki akşam ezanları bile bize çok uzaktı
Bir çıktık mı sokaklara
Bitmek bilmez bir oyun furyası
Bitmek bilmez bir şenlik havasında
Hüzün şöyle dursun kenarda
Gözlerimiz bile gülerdi zamanda
Bizim de vardı zamanımız
Böyle diye diye aktı geçti yaşlarımız
Şimdi hangi saate baksak hep geç kalınmış
Hep vakitsizlik ortasındayız
Hüzün zihnimize
Yorgunluk bedenimize yapışmış
Öyle ki vakitlerdir bizim sonsuzluk yoldaşımız.
