Yolları seviyorum ben.
Sisli, güneşli ya da yağmurlu olabilir.
Ucunda umut kokan
Keşfin gözünden vurduğum o an
İlk görüş, ilk an
Ne mutlu oluyorum inan.
Şimdi içimde yanan bir fener var
Yollar karışık, etrafa un gibi serpilen şüphe
Bir de uzun zaman önce rafa kaldırdığım cesaretim
Gönüllü değil hiçbirisi
Aklım terazisini kaçırmış öyle söylerler
Ben bir cesaret, bir şüphe olamadım!
Tohum gibi toprağa yayılamadım.
İçimden ne ağaçlar ne çiçekler çıkardı kim bilir...
Olamayacağım bir Cansu'yu zorlamaya gerek var mı?
Beni bu yollar ne eyler,
Ya vezir ya rezil olurum uzak diyarlarda.
