Bir şehir bırakılır ansızın,
Anılar kapıda unutulur, sessiz.
Hangi vakit olursa olsun,
Kar yağar yollara,
Ama hep bir vedanın gölgesiyle.
Dudaklarından düşmeyen sözcükler,
Aslında hiç söylenmemiş olanlar,
Ve geri dönüp bakmayan adımlar...
Bir kentin silüeti, yavaşça kaybolur.
Yollar uzun, gökyüzü gri,
Yürek ise yarım bir melodi.
Her köşe başı aynı soruyu fısıldar,
Giden mi kaybeder, kalan mı?
Ama cevap hep sessizliktir.
