çok duyarlıyım. en büyük isteğim ileride fakirliği bitirmek. bak yoksulları doyurmak demiyorum, fakirliği bitirmek. sosyal medyada sürekli ihtiyaç sahiplerine yardım kampanyalarına imzalar atarım, zorda kalan insanlara yönelik paylaşımlar yaparım. feministim. instagram profilimde anıt sayaç linki var, bazı zamanlar bakıp üzülürüm. çocukları çok severim. hasta bir çocuk resmi gördüğümde içim yanar. üniversitenin ihtiyaç sahiplerine yönelik bir derneğine üyeyim. 


bugün şehrin işlek bir yerinde kuşlar yesin diye konulan ıslak ekmekleri yiyen bir çocuk gördüm. 

çok duyarlı olduğum için çocuğa baktım, saate baktım. arkadaşlarım beni bekler dedim, zaten biri yardım eder dedim. sanki görmemişim gibi geçtim gittim yanından. sonra vicdan tazelemek için üzüntülü gözlerle tekrar baktım ona. 


ama çok duyarlıyım. 


bugün o çocuk açlıktan ölmüş olsa, instagramda viral olmuş olsa hemen profilimde paylaşırım. 

ama yanından geçtim gittim. hiçbir şey yapmadım, çevremdeki diğer insanlar gibi. başkası yapar diye bekledim.


bekletmekten korktuğum arkadaşlarımla buluştum. 

hatta onları ben bekledim, yani o çocuğu yerinden kaldırıp yemek yedirebilecek kadar zamanım vardı. belki bir kerelik karnı doyacaktı ama belki de bugün bir daha yerdeki ekmekleri yemek zorunda kalmayacaktı.

bense kendi günümü o çocuğun gününe tercih ettim.


internette bir video görsem, yerden ekmek yiyen çocuğun yanından geçip giden insanları görsem derim ki "ne kadar duyarsızsınız! ne kadar merhametsizsiniz!"

ama bugün ben de aynı şeyi yaptım.

gittim ve o çocuğun karnını doyurabilecek paranın üç katını bir bardak kahveye verdim.


hatta şimdi de, pişmanlığımı ve vicdansızlığımı biraz olsun örtmek adına yazıyorum bu yazıyı belki de. hatta belki de internette insanlar görsün ne kadar duyarlı olduğumu, ne kadar pişman olduğumu anlasınlar diye yazıyorum. bilmiyorum.


ben bugün kendimden ve ideallerimden şüphe ettim. 

ikiyüzlülüğümden nefret ettim. 


insanların yaşadığı zorlukları ve hatta ölümlerini göz göre göre izleyen, hiçbir şey yapmayan, nefret ettiğim siyasetçilerden hiçbir farkım olmadığını anladım.


keşke böyle olmasaydı.