yürüyorum. yolum çok uzun. yürümek istiyor muyum bilmiyorum. oturup dinleniyorum. kalkmaya gücüm var mı bilmiyorum. kalkmam gerektiğinden eminim. birini arıyorum etrafta. elimden tutup kaldırsın istiyorum. belki de yalnız kalkabilmek asıl istediğim. yolumu kendim seçiyorum. ya yanlış yolu seçiyorum. ya çok yavaş yürüyorsam. ya da fazla hızlı. yolun sonunda ne var bilmiyorum. bilmek istiyor muyum? belki de asla öğrenemeyeceğim. yol ayrımlarını da hiç sevmem zaten. ya bir yol ayrımında kaybolursam? belki de kaybolmak getirir mutluluğu. mutlu olmanın yollarla bir alakası yoksa peki neden yürüyorum? önümde çok uzun bir yol ve benim bildiğim tek şey sorularıma cevap bulabilmek için yürümeye devam etmem gerektiği. hem belki sonsuz bir yolculuk da değildir. ya da bu yol bana zihnimin bir oyunudur. ayaklarım gittiği için değil zihnim ayaklarımın gitmesini istediği için yürüyorumdur. düşüncelerim durmalı. ayaklarım şimdiden yoruldu. ya da kafamın içindekiler.
