Karanlık denizlerde dolanıyorum,
Sisli bir lamba görüyorum.
Kaybolmuşum,
Kendi soluğumda boğuluyorum.
Uzun bir gurbet oldu,
Hatırlamıyorum.
Kaç aya, kaç yıla sığarmış ömür,
Endişeliyim, iz bırakmış mıyım ardıma dönüp
Her şeyden biraz kalmış, adım kötü.
Naperva bir serzeniş, sonum ölüm.
Islanmış eski bir kayık,
Yosun bağlamış kuluçları
Bekler gibi cılız bir dalgayı
Zamanı artık alaboraların.
Akşam yıldızlarım vardı, gökler alacalı
Biraz sus, duyacağım balıkların soluklarını
Bir beyaz noktaya kim bilir kaç hayal kazındı.
Uyanmak lazım kokusuyla ıssız bir toprağın.
Aklımda ne gemi var ne de harabe limanları,
Bu dünyanın uzağında kalmalı.
İnsan en büyük kabusunu da kendisiyle yaşamalı,
Bir başına kalmalı.
