Başkalarının acılarıyla dolan gözlerimi kapadım.
Acılar aktı yanaklarımdan.
Sildim elimle dünyadan da silinip gitmesini umarak...
Her şey hareket halindeyken seni burada durduran nedir çocuk?
Nedir sıcacık yatağından alıkoyan seni
Minicik ellerinle tuttuğun tartı tartabilir mi adaleti?
Gözlerinin içine bakıyorum da taşıyamıyorsun birkaç beden büyük gelen kimden kaldığı bilinmeyen acılarını...
Seni her gördüğümde dolan gözlerim alıyor mudur omuzlarındaki yükü
Söyle eğer öyleyse akıtayım yanaklarımdan acılarının tümünü
Bir daha hiç uğramasınlar sana.
Durmazsın o zaman susmazsın hiç
Neşen duyulur dört bir yanda
Minik avuçların bozuk para değil mavi bir bisikleti tutar.
Gidersin güzel günlere...
Tam sana göre olan neşenle,
Yürürken çıkarsa düşerim korkusundan uzak güvenle basarsın geleceğe
Özgürce koşarsın seni bekleyen güzel günlere...
