Özgürlüğümün en görkemli betimlemesi, ayak bağlarım salık gezerdim

Adımlarım düşünür, düşüncelerim yürürdü

Cebimdeki tabakanın içinde mecazlarım ve kelimelerim

İki yakaları bir araya gelmiyordu kafamdakilerin

Düşüncelerim arasındaki okyanusları geçebilmek için

Fiziğe güvenip suyun kaldırma kuvveti diyemezdim

Bilmem ki biyolojiye güvenip sokakta gördüğüm insanları

Memeli mi yoksa omurgasız canlılar olarak değerlendireyim

Zihnimde bir soru, bilimin izafiliği yoktur denilebilir mi?


Belli bir menzilim yoktu, sadece yolda olmak güdümündeydim

Neye varmak istiyorsam ona demet demet deliller topluyordum 

Papatyalar, karanfiller, begonyalar

Nereye baktıysam oranın yaprakları sarmıştı tenimi

Üst üste sigara yaktıran şehrin dumanları arasında

Lakap bile takılamayacak kadar sıfatlarını yok etmiş insanlar arasından geçtim

Hatırı sayılı caddelerin müdavimi değilim

Hatır sayılmayan sokakların takipçisi

Zaten dengesizdim en çok tahterevallileri severdim...



Hayatımın olgunlaşan meyvelerinin altına avucumu açıp dut hasırı gibi serdim

Avuç açılmışken edilen dua -amin