Hayata bakiyorum her şey aynı renk,
Aynı kişiler ve aynı duygular.
Farklı duygularımı yüreğimde
biriktirdim. Kuş gibi çırpınıyor yüreğim.
Yoruldum artık ben insanların bencil, ırkçı çirkin yüzlerinden. Insanlar neden bu kadar kötü oldular.
Duygularımız nerde kaldı, ya vicdanlarımız nerde kaldı. Çocukların gülüşleri nerde. Elleri toprak kokan babalarımız nerde. Biz insanlar neredeyiz.
Üstümüzün toz toprak olduğu oyunlar oynadığımız mahallemiz nerde.
Ben çok yoruldum Saatlerce çalışıp mutlu edemediğimiz patronlardan, çocukların gülüşünü, üstlerindeki top izlerini çalanlardan çok yoruldum…
