bu leke başka...
kırk gün doğumu olsa dahi temizlenmez
bu yapışkanlık,
gölgemi düzeltemez hiçbir tesviye.
simsiyah yaşımı büyütemez rengarenk boyalar,
ve bitkiler çare olmaz bu deli hastalığına.
Gördüm,
Yedi doğu dağında uyuduğum uykuda ,
Buğdaygülü isimli çocukların rüyasını,
Ve yaptım
Kendimi seninle öldürdüm,
Bu kadar uykusunu uyuduğum gecenin son sabahında.
Kırk birinci yolunu yürüdüğüm sokağın sapağındayım,
Gittiğinde yağan yağmur altında,
Bir ayağım kırdığım kalemin ucuna basıyor,
Diğer ayağım taş çarşıların kaldırımda.
Uzamasına tahammül ettiğim sakalım bembeyaz
Ve günde beş defa hiçbir şey yapmayan adam camdaki yansımada.
Sevdiğim şiirlerin bitmesini istemiyorum. Üstada saygısızlık olmaması dileğiyle devam etmek istedim. Şiir her zaman biter biliyorum. Söyleyeceklerimizin bitmemesi dileğiyle....
