Dünya sensen yörüngen benim evim,

Kapıları kitlersen bacadan girerim.

Yemek masasında yerin baş koltuk,

İzin versen yerim karşıdaki boş koltuk.


Dünya sensen yörüngen benim evim,

Mumla şamdan hazır, masaya geçelim.

Demiştin evlenelim bir kasım akşamında

Keşke yazsaydın bütün o sözlerini bana.


Dünyam sensin, yörüngen benim evim,

Isıtmıyorsun işte, soğuk, üşüdü ellerim.

Evin en sıcak köşesi değilmiş soba dibi,

Buz tarlasında da olsak, varlığın ısıtır beni.


Dünyam sensin, yörüngen benim evim,

Bu ev ikimizin değilse anlamı yok, gidelim.

Doğru tahmin etmiştin o akşam, gerçekti,

Kimse yerini dolduramadı, arattı hep seni.