Çok tanrılı dinlerin yalnızlığı çevrelemiş gibi üşengecim tarihleri değiştirmeye... Kimsesizliğini alıp gelmiş herkese açık tuttuğum bu kapılar sonum olacak biliyorum... Herkesin her seferinde hep vazgeçtiği olabilmenin gururu var içimde. Çıldırırcasına bağırmak istiyorum... koşun koşun... ey kentin bekçileri... kaldırımlar üstünde gebe kadınlar doğuruyor beni...

Ben! Hepinizden bir parça ama hiç birinizce...

Tanıdınız çoğunuz beni, görmezden de gelmediniz sağ olunuz! ama yaklaşmadınız... Ürküttü çoğunuzu soluk soluğa kalışım, yürürken ki aksaklığım... biliyorum acıdınız ama ben hiç kızmadım size. Hep bildim kibrinizdendi tüm gecikmeleriniz.

Nasıl ahlaklı kalır insan gözünüzde...

Ya ne yapsam severdiniz beni...

Oysa sizin kadardı toru topu günahlarım ne bir fazla ne bir eksik.