Gitmek istiyorum bir yandan

Bir yandan yalnızlıktan çok korkuyorum

Bir yanda suladığım güneş papatyalar açıyor

Bir yanda fırtınalara bölünüyor bahçelerim

Gitsem buradan kim üzülecek bilemiyorum

Adımı tarihe falan da yazamadım ben

Fırtınalara bölünüyorum bu ara

İçimde kuruyan güller kendilerine anlam bulamıyor

Bugün eskiden gelip de adını bilmediğim sokaktayım

Her sokak mazi taşır ya işte bu bölüyor beni

Gözyaşlarını tutunca insan yok olur hiçbir yere

Gidemediği yolların sonlarına konan trafik ışıkları

Ta başlangıçtan görünüyor diyor ki dur gelme

Gerçekliğe sığınma kararı verdiğimde

Kalbim çoktan inançsız bir hal almıştı

Ama bırakıp gidemem ben korkarım

Sakın amansız yükseklerde aramayın beni Yükseklik korkum var benim diplerde saklanırım