Güzel duyguları yanlış insanlarda heba etmenin zahmetini çekiyor yüreğim. Öfke de duymuyor işin tuhafı. Kızmıyor, kırılmıyor faillerine. Her gördüğü yürekte benzer izleri arıyor gayriiradi. Kılıçlarını kuşanmış düşmanlarını bekliyor korkuyla. Bir daha gafil avlanmak istemiyor. Oysa artık çok cesur. Almıyor her geleni öylece içeri. Bildiklerinin bilgisizliği içinde savunuyor kalelerini. Küçük bir zafiyet gösterse telaşa kapılıyor lakin pek de iyi biliyor kör noktalarını. Görülmemiş zamanlarda kalmış aklı. Yüreğinin köşesinde gizlediği gerçekleri inkar ettiği zamanlarda.
