Sevdiği her şey uğruna yaşar insan
Sevdiği her şeyi kaybedince
Zaman durur
Bir gülümseme borçlu kalır dudaklarda
Anılarda durur insan
Anılarda yaşar durur
Belli gün ve saatlerde arar durur
Geri gelmediğini anlayınca aklı durur
Akla ziyan kalan kifayetsiz kelimeler
Gün gelir gülümser yeniden hayata insan
Bir sima bir anı kafada çarpar durur
Bir gülümseme borçlu kalır dudaklarda
Yarım da yaşanması gerektiğini anladığında
İnsan sevdiği her şeyi kaybedince
Yarı ölü yarı diri yaşamaya çalışır durur
Demlenen çayın kokusu
Acının kederi olur
Tek başına yapılan kahvaltılar
Boğazda düğüm olur
Görürseniz uzaktan
Acının kaybı panzehiriyle dolar içine insanın
Bakışlarında yakalarsınız su serpilmiş yüreğinden çıkan yangını
Acısını içinde yaşar insan
Matem bağlar simit attığı martılara
Oturduğu bankta bırakır aklını kimi zaman
Geri davet eder evine kendini
Tekrardan bulamadığı hisleri arar durur
