Yokuşlardan eksilttiğim düzlükleri ceplerime doldurdum

Ayaklarım aklımı yanıltsın istiyorum


Diktim görünme hırkasını bir kedinin üstüne

Yollar tanıdıksa ayaklarından çok ellerin yorulur


-Selamlaşacaksak biraz eğilsin herkes-


Yaşlanıyorum ama vergilerini eksik ödüyorum dünyanın

Nasılsa benim ömrüm emekliliğe yetmez


Aralarında dik yürüdüğüm kalabalıklara yabancıyım

Ama dengesizliğimi paylaştığım kaldırım taşları beni iyi tanır

Ne öğrendik bu hatırdan:

Durmak aklınsa

Yürümek, ayakların saltanatıdır


Balkondaki kırıntıları yiyecek kuşların gelmesine beş var

Ziyanı yok, fayanslar kirlensin

Zaten rengini sevmediğim bir evde yaşıyorum yıllardır

Saat çöp arabasının gürültüsünü çeyrek geçiyor

Bedenim koltukta, aklımı sormayın

O en çok evdeyken 'evde olmayış'ı sayıklıyor


Ne sanıyorsam kendimi en çok o değilim

Kim bellemişse yanlış bellemiş

Olduğunu sandığın kişiye dönüşmenin kolaylığını


Bazı kitaplar ezberi unutmak için kullanılmalıdır


İlla ki görüneceksek

Şu kadrajları indirelim biraz

Hiçbirimiz o kadar yüksekte değiliz

Hem bakın,

fazla ışık görüntüyü bozuyor

Sonra arkadaşlar

O ezberlenmiş sloganları da hafifçe yere bırakalım

Devlet bizi en çok kanıksanmış sorularımızdan yönetiyor


Burada yumruklar hafifçe sıkılmalıdır

ve

Bütün "izm"ler kortejimizin dışında kalmalıdır


Banklar boşken anlamı yok telaşın

Bu iskelelerden epeydir vapur geçmiyor

Yine de şu turnikeden atlayalım

Kaldırımlar böyle temizlenmez

Sular böyle kirlenmez ama

Gelin şu suya bir iki taş atalım


Dalgasız denizlerde

balıkların canı sıkılır