düşer durur bu evren kendisine doğru
eser delice hızlarla maddeler içe
bir yer en yüzeyde durmanın doldurduğu
rüyalar devşirdiğimiz ışıktan bahçe
ve gözlerin yalnız, tüm rüyalardan uzak
bilen gerçek bir geçmişi, ve geleceği
çıkıp gözlerimden gözlerinde yaşamak
gerçekleştirmek orda her sahte çiçeği
ne evreni ne kendimi anmak bir daha
hatırla ruhum, sonsuz günleri hatırla
siyah gözlerinin yaydığı ta en dibi
ta en dibi, edânın yükseldiği yalnız
arınmanın sahici bir karanlık gibi
gökleri baştan süslediği, yıldız yıldız
