İştee sana yazılan satırlar eksilmeye başladı içimde be gece yıldızım...

Ne sohbetine doyamadığınım, ne beş dakika daha yanında kalsam dediğinim, ne düşündüğün, ne düşlediğinim, ne gönül ferahlığın ,ne kalp sancınım, ne dinlediğin şarkıda geçen o sözlerim, ne okuduğun iki satırda aklına geleninim; ben senin neyindim sahi gece yıldızım kiminin lambada titreyen alevi olmuş birileri kiminin kara gözlüsü ben senin neyindim sahi gecen mi yıldızın mı yoksa hiçbiri mi?

Sonuncu ihtimal olduğumu biliyorum ondan gökyüzüne bazen küsüyorum yer yüzünden umudu keseli çok olmuştu hatırlarsan ağlarım...

Acaba deriz ya bazen kalbine dokunmuş muyumdur kalbe dokunmak neydi benim kalbim kötü dokunanları da hatırlardı oysaki ...

Şimdi unut her şeyi kalbim biliyorum en iyi yaptığın şey hayatından kayan yıldızları unutmak dileklerini, umutlarını ,ona bağladığın onca anıyı, anı unutmak oysaki o sadece bir yıldızdı koca gökyüzünde sadece geceleri görünmeyi tercih eden ve ışıklardan korkan aslında çok büyük ama uzaktan küçük bir yıldız sen ondaki büyüklüğü göstermeye çalışsan da o uzakta küçük kalmayı tercih etmiş olabilir diye gökyüzüne küsmek olur mu ?

Mutlu hatıralaştır yıldızını içinde gökyüzünde kalsın yine arada bakıp gülümse bir zamanlar iyi ki vardın diye...