Gözlerine nakış nakış işlenen o hüzün.
Bir uçurum kenârında, elinden tutan umut.
Titrek sevincin rûhunda kaynaşırken,
Küllerinden doğan bîtâb inanç...
Adımladığın yollarda, ardında bıraktığın kara tren.
Hepsi yazılıdır, yüzündeki çizgilerde.
Güldüğünde çıkan gamzelerinde,
Ve ağladığında ıslanan kirpiklerinde.
Kâh durgun bir denizsin.
Kâh gök gürültülü sağanak.
Etrâfına bakma hiç.
Sensin kendine sığınak...
