Akşam çökerken karanlık,
Sadece insanın gölgesini değil
Ruhunu da alıp götürüyordu bir sonra ki umutsuz yarınlara.
Ve ben dolaşıyorum sokaklarda
İlerliyorum bilinmeyen hayatlar arasında
Bir an yavaşlıyor her şey sanki
Hayır, hayır!
Akıyor şimdi her şey hızla önümden
Renk karmaşası yaşıyorum amansız
Geçmişle gelecek arasında.
Noktasındayım varışımın yine
Ne zaman köşeyi dönsem burdan
Dizelerim sel yüreğim hasret.
