Üretim merkezi bir kalp var
Ciğere yakın.
Kışın ayazını, yazın hararetinde velhasıl
Bir acısını diğerinde unutan bir yer var sinemde.
Güneş batıdan doğdu artık
Göçtüğümden beri.
Göçük altında unutulduğumdan beri.
İnsan, unuttu, insan…
Güneş tepemde, gölgeye hasret avuçlarım.
Beriden öteye, sağdan sola, geçmiş ve gelecek olan gölgeye hasret.
Ben gerçek gibi yaşıyorum
Ve bir anı işitiyorum baktığım aynadan
-Gölgesiyle yaşamakta bile zorlandığım bir bedende zahiri nasıl yaşanır?
