Sabah bir gün gibi doğuyor
Yatak toplanıyor perde aralanıyor
Tıpkı gözlerini gören kalbimin ince tül perdesi aralandığı gibi
İçimde bir çocuk koşuyor sana doğru
Gökyüzüne uçacakmış gibi
Bir daha düşüp kanamayacakmış gibi
Korku ne bilmiyor karanlık ne ölüm ne hayat ne bilmiyor
Bir yaşamak tutkusu debeleniyor zihninde
Seni düşündükçe
Seni yaşamak seninle yaşamak
Gariptir ki bu bile ürkütmüyor onu
Cesaretinden mi yoksa ferasetinden mi
Kendi kendine söyleniyor
'' Şimdi burada olsan ah bir burada olsan bir baksan bir dokunsan aşkı öğrenecek herkes yangın neymiş görecekler gözlerinde..''
Ölecekler hasetten kandan ve kinden
Anlamayacaklar ve dinlemeyecekler seni
Susturacaklar ve izin vermeyecekler geçmişe el sürmene
Sabah bir gün gibi doğuyor
İnsanlar gece karanlığı gibi çöküyor üstümüze
Tüm bunların arasında sen
Sen benim ikindi aydınlığı ikindi güneşimsin
İnsanı deli divane eden
Uyku zarar kapama gözlerini ve tut bir kez daha topraktan yapılmış ellerimi
Son kez dökülsün dudaklarından cümleler
''Zaman bizim için yaradır ilaç değil ki...''
@hifaaaes
