Geçmişim...
Çocukluğumun yanından.
Şimdi anladığım birkaç ışık hızında.
Köpeklerin kovaladığı o an, beni kırlara
kırın bittiği o çamur ve evlerin hizasında
geçmişim o an şimdi dediğim oradan.
.
Bazı şeylerin 'neliği' anlatılamaz
bazı geriye dönüşlerin parıldamaları,
bazı çiçeklerin her an farklı durduğu
gibi bazı kokuların herkese farklı koktuğu...
ve gülümseyen kelimelerin biricikleştiği
tek tip korkuların arasından seçtiklerimiz
vardır, hani virgüllerin bir gülme gibi düştüğü
Geçmişim...
geçmişim ilk heyecan duyduğum zamandan.
.
Bir fotoğraf yoksa bile bin his var
fakat 'neliği' yok yanımda,
hiçin gizeminin çözüldüğü anlar
zamanlar ve yalnızca hissettiğim resim...
Geçmişim
geçmişim nasıl durduğumu görerek
ve nasıl unutmadığımı art arda.
.
Kesik kesik ışık ışık öbeklerinde vücut
parçalarından dökülen demir tozları,
ve ben oradayken de yazıyormuşum
bütün bunlar yine oluyormuş.
.
