Birine 6 ay ömrü kaldığı söylense ne yapar? Bazıları dünya seyahatine çıkar, bazıları Türkiye'yi gezer, bazıları ölmeden öğreneyim diyip bir kursa gider, bazıları kendini ibadete verip umreye gider, bazıları bar meyhane mutlu olmaya çalışır. Ama pandemi öğretti ki bunları yapamıyoruz. Eve kapanıyoruz ve ev rutinimizi sevmeye başlıyoruz.
Yıldız Kenter ölümüne yakın şöyle demiş : "Yaşımı unuttuğum zaman mutlu oluyorum, hatırlayınca az zamanım kaldı diyorum. Acele ediyorum bu sefer. Vakti boşa harcamak lüksün yok artık."
Önceleri ben de böyle düşünüyordum, Gençken. Okunacak kitaplar, görülecek yerler vardı. Ve hayat kısaydı. Yapamadıkça eksiklik duyuyordum. Telaşlı idim. Annemden ve sonra pandemiden başka bir şey öğrendim: Huzur çayını yudumlayabildiğin ve kedinin başını okşayabildiğin andaydı.
Rahmetli annem tüm gününü apartmanın bahçesinde geçirirdi. Bakılacak sulanacak çiçekler, çapalanacak, budanacak bitkiler vardı. Ama önce sabah çayını içer, sabah haberlerini izler, "Allaha şükür bu sabahı da gördük" derdi.
İbadet eder gibi çalışırdı, boş durmazdı. Boş kalınca çocuklara pişi, sarma, börek yapardı. Tıpkı Kur'an'daki gibi : inşirah 7,8,9 : " doğrusu her zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Öyleyse bir işi bitirince diğerine koyul. Ve Rabbini an"
Annem evdeyken yıpranmış pantolon dizlerine, hırka dirseklerine yama yapar, çorap söküklerini dikerdi. Yenisini alalım deyince, "daha giyilir, atamam" derdi.
Babamın mezarını yaptırdığı günlerdi. "Ölüme hazırım, ama çok korktuğum bişey var" dedi. "Gassal beni yıkamak için soyunca külodumu eski görmesini istemiyorum" dedi." Haklısın anne, bu önemli bir konu" dedim. O hafta sonu pazardan çiçekli donlar aldık kendimize. Gassal çiçekli don görecek diyip gülüştük.
Diyeceğim, rutin önemli. İster bahçe olsun, ister 9-5 bir iş, isterse ev işleri. Bir rutin hayatı düzenlememizi sağlar hatta anlamlandırmamızı. Pandemiden öğrendik ki son haftamız, son ayımız olabilir. Korona olup karantinaya girince çok telaşlandım ve korktum. Çiçekli donlarımı giyindim ve annemi andım.
Ve şimdi diyorum ki :
Telaşa gerek yok. Hayatın anlamı bu 'an'da ve gülümseyebilmekte.
Tanrı , yollarından ayırmasın.
Sağlıkla sevgiyle kalın
