Kaç zaman geçti
unutmaya çalışırken seni;
Kunduramın boyası aktı
Saatler durur oldu
Bir gemi battı
Yosunlaştı demirleri
Şimdi kaçıncı ay
Kaçıncı Hazan vakti
Baharım da fışkırdı füsun
Ölçemedim saatleri
Şimdi baktığın yüz başkası
Gördüğün gözler benim değil
Neyse yâr her giden mutlu değil!
Şimdi sokakları süpürüyor,
Ayı dinlettirmiyor rüzgar
ölüm artık daha yakın geliyor
Yokluğuna alışmaktan
Şimdi sen yoksun, güler yüzün yok
Bir çare bekliyor,
bekliyor gönül sessiz
Ben ise taştan taşa çağlayan deniz...
