Bulutlar kaybetmişse yolunu
Gökyüzü ne yapsın?
Kuşlar ne yapsın?
Sırılsıklam olmuş yine hüznün
Söylesene gönlün mü yağmurlu?
Yoksa gözlerin mi çiseliyor?
Bazen bir şiirin içinden geçersin
Bazen de bir şiir senin için geçer
Beklemeyi huy edinmiş
Yalnızlıkların arasından
Tanısın istersin gözlerinden
Kanatları göğsünde sıkışıp kalan serçeleri
Konuşsun istersin çocukluğunla
Oysa hiç oralı olmaz zaman
Kaçak bir yolcu misali geçer gider
Ömrünün son durağından.
Sonra bir hüzün kaplar
Yüzünde taze bir gül gibi açan
Gülüşlerinin üzerini.
Ayrılıkların yüreğinde çıkarttığı
Kırılmış dal sesini duymuşçasına
Annen seslenir uzaklardan ağlayamazsın.
