Akıp gidiyordu su misali

Durması da durdurulması da namümkün

Zaten zamanı tutmamak için dönüyordu dünya

Zerrece şüphem yokki bitmeyecekti

Fakat aklî ve ruhî zaman neredeki

Bedenin uyumlandığı bu yerde gökte

Ruhu nereye sıkıştırdınız?

Bende değil bedende değil göğsümde hiç değil

Çürümeye başlayan bedenime haksızlık değil mi bu tutarsızlık

Melekelerimi mi yitiriyorum yoksa olgunluğa mı erişiyorum

Sözde hayat benim içindi

Oysa anladım ki ben hayat içinmişim

Ne ağlamama merhamet etti ne gençliğime

Aktı gitti su misali

Neye yanayım?

Boşa geçtiğine mi geç anladığıma mı

Yoksa sebepsiz bomboş yaşadığıma mı

Yahut kendimi harap ettiğime mi?

Neye yanayım?

Henüz bitmemişti hayat

Henüz vardı yapacaklarim

Vardı çekeceklerim, dertlerim

Ne acıya ne gülmeye doymamıştım daha

Aktı gitti su misali...