Akıp gidiyordu su misali
Durması da durdurulması da namümkün
Zaten zamanı tutmamak için dönüyordu dünya
Zerrece şüphem yokki bitmeyecekti
Fakat aklî ve ruhî zaman neredeki
Bedenin uyumlandığı bu yerde gökte
Ruhu nereye sıkıştırdınız?
Bende değil bedende değil göğsümde hiç değil
Çürümeye başlayan bedenime haksızlık değil mi bu tutarsızlık
Melekelerimi mi yitiriyorum yoksa olgunluğa mı erişiyorum
Sözde hayat benim içindi
Oysa anladım ki ben hayat içinmişim
Ne ağlamama merhamet etti ne gençliğime
Aktı gitti su misali
Neye yanayım?
Boşa geçtiğine mi geç anladığıma mı
Yoksa sebepsiz bomboş yaşadığıma mı
Yahut kendimi harap ettiğime mi?
Neye yanayım?
Henüz bitmemişti hayat
Henüz vardı yapacaklarim
Vardı çekeceklerim, dertlerim
Ne acıya ne gülmeye doymamıştım daha
Aktı gitti su misali...