Yaşamın ortasında bir kara mola bu
Her şey duruyor
Zaman delip geçiyor
Eksiliyoruz her geçen gün
Geride anasız çocuklar
Suskun babalar
Bize toplanmak düşüyor
Mezar başlarında
Dağ başlarında
Sonra yaşamak telaşı düşüyor
Yine hırslar, yine arzular
Mola bitince hayat treni son sürat yol alıyor
Yolda sevda
Yolda kavga
Yolda hayat
Son durağa kadar
Ne sevda bitiyor ne de kavga
