Saat gecenin kaçı bilmiyorum
Yorgun gözyaşlarımdan
Kaç uykulu korku yükseliyor
Tanrıların katına
Ve kim bilir
Kaç tanesinde
Seni sevdiğim geçiyor
Kaç tanesinde
Sana olan hasretimden
Dem vuruyorum
İnan bana demek geliyor içimden
İnan zamanın yanılsamasına
Yenilmeyecek bir his var
bende
Saatin tik taklarından habersizim
sana karşı
İnsanların, günü parçalayıp bölmeleri
Ve anlamlı, anlamsız
Her parçaya yapılan tanımlar
Boyunlarına takılan künyeler
Seni düşünmeme engel olamıyor
Yüzünü görememek
Sesini duyamamak
Gittikçe dayanılmaz bir hal alıyor
Dokunmadan sevmek
Tenimi fazlasıyla yoruyor
Durup kalbime söz geçirmeye
Çalışmaktan yoruldum
Müzmin hastayım
İlaç avucunun içinde
Gelip yüzümü okşasan
Hayatın her rengini
Sesini
Matemini
Kaldırabileceğim
“Gel” demeye gücüm yetmiyor
Tuzlu gözyaşlarımın
Kursağımı yakmasından
Korkuyorum
Sözden ötede yollar arıyorum
Anlatılacak
Bütün yolların çıkmaz
Çıkışı yok bu labirentin
Kimsesiz çıkmazın köşebaşında
Sabırla bekliyorum
senden bir şey
Ne olursa olsun
Oturup dertleşelim seninle
Her cümlede seni duyuyorum
her köşede,
her renkte,
her kelimede
Boynu bükük cümlelerin
Yalın yalnızlığında
Duyumsadığım karanlığı
Etime, kemiğime işleyen
Soluksuz, ağır bu havayı
Ciğerime çekmenin acısını
Dindirsen
Ah bir gelsen…
Üzerime sinen korkaklığımda
Cesurca kelam ederdik
Senin kaleminden dökülen
Enes KARAGÖZ
2022-03-12T20:17:22+03:00Çok teşekkür ederim. Beğendiyseniz ne mutlu bana. 😇
Zeynep Demiryürek
2022-03-12T17:47:58+03:00Şiirinizi, abartmadan söylüyorum 5 kere okudum. Çook beğendim. Kaleminize sağlık ✨