Huzurdan kaçıyor akan saniyeler.
Eski zamanlardan daha eski umutlar,
Belirsiz zaman ve mekanlarda siyahlaşırken, mavi bir mürekkeple dile getirmek bunu ne büyük bir acı..
Huzurdan kaçıyor akan saniyeler.
Zamanın nasırlı elleriyle kurşuna dizilen zihnim, dağların bulutlara kandığı gibi kanıyor nefesime.
Ah, huzurdan kaçıyor akan saniyeler.
Bir martının gagası arasında çırpınan bir balığın midesindeki solucan, meçhulü soluklarken akrep ve yelkovanın arasında evrensel bir titreşime sarılır kuyruğu beynimde.
Huzurdan kaçıyor akan saniyeler.
Huzursuzluktan dökülüyor ömür.
Çığlıklarım sağa sola,
Varlığım varlığımdan bihaber, yoksun.
Huzurdan kaçıyor akan saniyeler,
Gün huzursuz olur..
