Zihninde hatıralar yumağı... Uzansan da dokunamazsın. Arkanı dönüp koşsan, ama çok uzaklara, kilometrelerce koşsan yine de kaçamazsın. İtsen itemez, çeksen sarılmazsın. Olmaz. Zihninde hatıralar yumağı... İstesen de kurtulamazsın. Zamanın dokunduğu bir şeyi artık kurtaramazsın. Hadi, birleştir sayfaları kopmuş o defteri. Hadi, silsene en sevdiklerinin yüzünden çizgileri. Geri getir önüne tüm sevilmişliklerini. Yapamazsın. Fotoğrafa sıkışıp kalmış bir gülüşü duyamazsın. Çocukluğunun her gün geçtiği sokağa gitsen de kendini bulamazsın. İnsanlar "mesafeler" desin. Bırak, uzakları kilometreler bilsin. Zamanın açtığı mesafeyi istesen de, çok istesen de ağlasan da ve hatta delirsen de aşamazsın.
