Düşünceler uçuşurdu zihninin semalarında Kendine özgü, katışıksız fakat cılızdı sesi Savrulup dururdu hep hoyrat rüzgârlarda Zamanın fırçası pek mahir Konuşamaz ama kaş göz çizerdi Sen kayıtsız ol dercesine Bu yüzdendi içe dönüşleri
Demlenmeye bırakırdı Kırgınlıklarını da heveslerini de...
